Τα παλαιότερα ευρήματα απολιθωμάτων στον κόλπο του Λαγανά ανήκουν στην Παλαιολιθική εποχή.
Σύμφωνα με τον Όμηρο, από τους πρώτους κάτοικους του νησιού ήταν ο Βασιλιάς Ζάκυνθος, γιος του Βασιλιά της Τροίας Δάρδανου, οι οποίοι έφτασαν εδώ μεταξύ 1500 και 1600 π.Χ.. Στη συνέχεια το νησί κατοικήθηκε από τους Αρκάδες, των οποίων ο πολιτισμός αναπτύχθηκε παράλληλα με την αξιοποίηση του γόνιμου εδάφους. Αυτοί ίδρυσαν αποικίες, όπως η γνωστή Zakantha στην Ισπανία, της οποίας ο πολιτισμός ήκμασε για περισσότερο από έναν αιώνα όταν καταστράφηκε από τον Αννίβα το 218 π.Χ.. άλλη αποικία τους ήταν οι Κοντόνιες στην Κρήτη.
Στη συνέχεια η Ζάκυνθος κατακτήθηκε από τον Βασιλιά Άρκισο της Κεφαλονιάς και αργότερα από τον πασίγνωστο Οδυσσέα.
Μετά την επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη και με διαμεσολάβηση του Νεοπτόλεμου, υπογράφηκε η συνθήκη αυτονομίας και δημοκρατίας στο νησί, η πρώτη στον Ελληνικό χώρο.
Τον 6ο αιώνα π.Χ., κυκλοφόρησε το άργυρο νόμισμα , στο οποίο απεικονίζεται ο Απόλλων τρίποδος.
Κατά τη διάρκεια του Περσικού πολέμου η Ζάκυνθος παρέμεινε ουδέτερη, αλλά στην μάχη των Πλαταιών έλαβε μέρος κατά των Περσών, που τους έστειλαν πίσω στην Ασία.
Από το 455 π.Χ. ήταν Ζακύνθου συμμάχησε με τους Αθηναίους και Κερκυραίους, που αντιμετώπισαν μαζί τους Κορίνθιους.
Μετά την ήττα των Αθηναίων στη Σικελία, η Ζάκυνθος κατακτήθηκε από τους Λακεδαιμονίους, οι οποίοι επέβαλαν ολιγαρχικό καθεστώς. Αργότερα, οι κάτοικοι του νησιού εξεγέρθηκαν και επαναπροσδιορίζονται σε δημοκρατία.
Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού πολέμου, το νησί καταλήφθηκε από τους Μακεδόνες, και αργότερα από τους Ρωμαίους.
Μετά τα πρώτα χρόνια υπό τη διοίκηση ενός Ρωμαίου Κυβερνήτη, στο νησί είχε χορηγηθεί το δικαίωμα να εφαρμόζονται δικοί του νόμοι, να έχει το δικό του δήμο, κοινοβούλιο, νομοθέτη και ένα τοπικό συμβολικό νόμισμα. Η εποχή αυτή συνέβαλε στη μεγάλη πολιτιστική ανάπτυξη της Ζακύνθου.
Το 34 μ.Χ. η Μαρία Μαγδαληνή και η Μαρία του Κλοπά, στην πορεία τους προς την Ρώμη, φέρανε τον Χριστιανισμό στο νησί. Το όνομα του χωριού Μαριές είναι μια απόδειξη του γεγονότος αυτού. Κάθε χρόνο τελείται μεγάλη γιορτή και πανηγύρι για προς τιμή τους.
Κατά τη διάρκεια των Βυζαντινών χρόνων, την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, περιέρχεται η Ζάκυνθος στην επαρχία της Ιλλυρίας.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα το νησί υπέστη επιδρομές από τους πειρατές, και στη συνέχεια από τους Σταυροφόρους, που διέρχονται από την Ανατολή προς τη Δύση.
Το 1084, το νησί καταλήφθηκε από τους Ενετούς και από τα τέλη του 12ου αιώνα έως το 1357, από τους Γάλλους.
Το 1357, οι Τόκοι εγκαταστάθηκαν στο νησί.
Η περίοδος αυτή συνοδεύτηκε από οικονομική και διοικητική οργάνωση, η οποία οδήγησε σε μια σημαντική ανάπτυξη της Ζακύνθου, μέχρι την επίθεση των Τούρκων. Αυτή τη χρονική περίοδο πολλοί κάτοικοι διέφυγαν από το νησί προς την Πελοπόννησο.
Το 1485, οι Βενετοί κατέλαβαν και πάλι το νησί και κάλεσαν πίσω τους κατοίκους στα σπίτια και στις περιουσίες τους. Στο περίφημο Libro d `Oro καταγράφονται τα ονόματα των ευγενών του νησιού. Το νησί γνώρισε ανάπτυξη και η πόλη απέκτησε ιδιαίτερη αρχιτεκτονική φυσιογνωμία. Από αυτά τα ιδιαίτερα αυτά χαρακτηριστικά η Ζάκυνθος πήρε το όνομα «Φλωρεντία» της Ελλάδας.
Ο πληθυσμός διαχωρίστηκε σε "nobili" (ευγενείς), "civili" (αστούς) και "Popolari" (λαϊκούς). Οι Popolari εξεγέρθηκαν κατά των nobili. Η επανάσταση είναι επίσης γνωστή ως η "εξέγερση των Ποπολάρων".
Η Γαλλική Επανάσταση το 1789, έφερε τα ιδανικά της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης στο νησί. Στις 4 Ιουλίου 1797, η γαλλική σημαία αναρτήθηκε στο Κάστρο της Ζακύνθου. Καταργήθηκε η κοινωνική διάκριση και τα σχολεία άνοιξαν για όλα τα παιδιά.
Τον Οκτώβριο του 1798, ο Τουρκικός στόλος κατέλαβε τη Ζάκυνθο. Στις 21 Μαρτίου 1800, υπεγράφη μια συνθήκη μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, η οποία αφορούσε τη σύσταση του πρώτου ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους των Επτανήσων το οποίο εφαρμόστηκε για επτά χρόνια.
Το 1809, ο Βρετανικός στόλος κατέλαβε τη Ζάκυνθο, και στη συνέχεια έγινε η τιμητική πρωτεύουσα του Ιονίου κράτους. Ταυτόχρονα, η υπόλοιπη Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική κατοχή. Στη Ζάκυνθο δημιουργήθηκε και ορκίστηκε, η «Φιλική Εταιρεία», η οποία προώθησε την εξέγερση κατά των Τούρκων.
Το έτος 1830, η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της. Στη συνέχεια, το 1851, ένα μέλος του Κοινοβουλίου Ιωάννης Τυπάλδος Καπελάτος πρότεινε την ένωση των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι Βρετανοί αντέδρασαν βίαια, αλλά οι Ζακυνθινοί υπό την ηγεσία του Κωνσταντίνου Λομβάρδου οδηγούνται στον αγώνα για την ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Τέλος, στις 21 Μαΐου 1864, η ελληνική σημαία υψώθηκε στο νησί.
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιταλοί και οι Γερμανοί κατέλαβαν Ζάκυνθο μέχρι την απελευθέρωσή της στις 12 Σεπτεμβρίου 1944.
Το 1953 στο νησί συνέβη μεγάλος σεισμός, ο οποίος συνοδεύτηκε από επταήμερη πυρκαγιά, η οποία ισοπέδωσε μεγάλο τμήμα του νησιού και όλη τη πόλη. Καταστράφηκαν τα περισσότερα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού και τα λίγα που παραμένουν φέρουν μια μικρή υπόδειξη του ένδοξου παρελθόντος. Στο Μουσείο μπορείτε να δείτε την μακέτα της προσεισμικής πόλης.
Το νοτιότερο νησί των Επτανήσων, η Ζάκυνθος, έχει υπέροχα τοπία. Στα δυτικά υπάρχουν καταπράσινα βουνά και στα ανατολικά εύφορες πεδιάδες, γραφικοί κόλποι και μεγάλες αμμώδης παραλίες. Η Ζάκυνθος είναι ένα όμορφο νησί, με πολλές ποικιλίες δέντρων και λουλουδιών που ανθίζουν καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Το νησί το λάτρεψαν οι Βενετοί που κυβέρνησαν εδώ για πολλά χρόνια και ονόμασαν το νησί «το φιόρο του λεβάντε» (το λουλούδι της ανατολής).
Ο διάσημος ποιητής Edgar Allen Poe, το 1837, έγραψε ένα ποίημα με τίτλο «σονέτο στη Ζάκυνθο» όπου στις τελευταίες του γραμμές γράφει «Isola d'ora! Fior Di Levante!» που σημαίνει «το νησί του χρυσού! Λουλούδι της ανατολής».
Οποιοσδήποτε επισκέπτης είναι βέβαιο ότι θα ξετρελλαθεί από τη γοητεία του νησιού και θα συμφωνήσει με τον ποιητή ότι πράγματι είναι ένα νησί χρυσού και βεβαίως ένας ιδανικός προορισμός διακοπών. Η Ζάκυνθος έχει πολλά να προσφέρει σε κάθε επισκέπτη, από τις θαυμάσιες αμμώδης παραλίες, τη πιθανότητα να δει τις χελώνες Caretta Caretta και τις φώκιες Μονάχους-Μονάχους, τα εντυπωσιακά μοναστήρια και τις εκκλησίες με τις νωπογραφίες και τις εικόνες, καθώς επίσης και τις διάσημες Μπλε Σπηλιές και την γνωστότερη παραλία της Ζακύνθου, το Ναυάγιο, ένα από τα πιο φωτογραφισμένα μέρη στον κόσμο. Η πόλη της Ζακύνθου είναι η πρωτεύουσα του νησιού και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά μέχρι το λόφο της Μπόχαλης. Στη Μπόχαλη ο Διονύσιος Σολωμός, εμπνεύστηκε και έγραψε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο. Η πόλη έπρεπε να ξαναχτιστεί μετά από έναν καταστρεπτικό σεισμό το 1953 που την ισοπέδωσε και παρ' όλες της προσπάθειες να χτιστεί στο αρχικό της ύφος, η φτώχια και οι συνθήκες της εποχής δεν το επέτρεψαν.
Οι Βενετοί κυβέρνησαν στη Ζάκυνθο για αρκετά χρόνια και πολλά από τα κτήρια έχουν μια ισχυρή ενετική επιρροή. Υπάρχουν διάφορα ενδιαφέροντα μουσεία στην πόλη που αξίζει να επισκευθείτε, όπως το βυζαντινό μουσείο και το μουσείο των Σολωμού και Κάλβου. Στη πλατεία Σολωμού υπάρχει ένα άγαλμα του Εθνικού Ποιητή και δίπλα από την πλατεία υπάρχουν πολλές καφετέριες για να χαλαρώσετε στον υπεροχο ήλιο.
